Author: admin

เรื่องเล่าเขาใหญ่ กลุ่มไม้ขีดไฟ และครูปรีดา ปัญญาจันทร์ เชิญชวน ผู้สนใจเข้าร่วมเรียนรู้ การวาดภาพบันทึกธรรมชาติ โดยการสอนของครูปรีดา โดยงานนี้ ครูจะนำเสนอเทคนิค มากมายในการวาดภาพธรรมชาติ “ทั้งป่า ทั้งเขา เราก็วาดได้” รวมถึงการใช้เทคนิค หนึ่งภาพร้อยคำ คุณสมบัติผู้เข้าร่วม  อายุ 15 ปีขึ้น ไป เขียนแนะนำตัวเอง และเขียนเหตุผลที่ตนควรได้เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ ส่งมาที่อีเมล maikeedfaigroup@gmail.com หรือต้องการรายละเอียดอื่นๆ สอบถามได้ที่ line :kuisattha กำหนดการ  วันที่ 21-22 มีนาคม 2563 วันที่ 20 มีนาคม 2563 เดินทางมาพร้อมกันที่  สวนไฟฝัน ลงทะเบียนตั้งแต่เวลา 15.00-21.00 น. 20.00 น.  ชี้แจงความเป็นมา วันที่ 21  มีนาคม 2563    07.00-8.00  น.    ทานอาหารเช้า ร่วมกันที่สวนไฟฝัน...

กุมภาฯ มาเขาใหญ่ดีจังคราฟท์ เขาใหญ่ดีจัง อยากชวนเพื่อนพี่น้อง ไม่ว่าจะวัยไหน เราก็อยากให้มา เปิดโลกเรียนรู้ธรรมชาติไปด้วยกัน พบกับกิจกรรม พื้นที่สร้างสรรค์ ลานเรียนรู้ ดู ทำ เล่น กิจกรรมแบบคราฟท์ๆ ที่ยินดีให้ทุกคนเข้าร่วมฟรี!! ไม่มีค่าใช้จ่าย 15 – 16 กุมภาพันธ์ 2563 ลานหญ้าหน้าศูนย์อาหารอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เวลา 10.00 – 16.00 น ปีนี้เราอยากชวนมารู้จักเข้าใจธรรมชาติให้ลึกขึ้น จึงอยากชวนทุกท่านมาเข้าห้องเรียนกลางป่า ให้ป่าเป็นครู  ชวนอุทยานเป็นสถาบันเรียนรู้ ห้องเรียนเดินป่าวันเสาร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา 11.00-14.30 น. 1.ห้องเรียน เดินป่ากับขาลุย เหมาะกับวัยมันส์ มี 2 เส้นทางให้เลือก รับเส้นทางละ 15 คน (เดินไกลและยาว สำหรับผู้ที่มีอายุ 14 ปีขึ้นไป) 2.ห้องเรียน Family Trail  เดินป่าเส้นทางไม่ไกล...

 “การสอนศิลปะ  ไม่ใช่สอนเพียงเพื่อให้คนเป็นศิลปิน  แต่สอนให้คนคิดเหมือนศิลปินด้วย”          ครูเจิ้น  ครูศิลปะจากโรงเรียนฟ่งซิน  เมือง Kaohsiung,Taiwan >> มาไต้หวัน 2  ครั้ง  ครั้งแรก  7  วัน  ในฐานะนักท่องเที่ยว  ทำข้อมูลกันเอง อ่านเอา และเที่ยวเอง ไม่มีโอกาสได้พูด คุยลึกๆถึงเบื้องหลังของเบื้องหน้าที่เห็นแล้วที่รู้สึกประทับใจ   แล้วเห็นอะไรบ้างในตอนนั้น?     เห็นความใส่ใจในการจัดการพื้นที่สาธารณะ  ไม่ว่าจะเป็นขนส่งสาธารณะ  เทรลเดินป่าเส้นทางจักรยาน  สนามเด็กเล่น  ถูกสร้างและออกแบบอย่างดี เห็นแล้วก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่แค่มีงบประมาณมาสร้าง  แต่คิดอย่างละเอียด  ทั้งเรื่องการเข้าถึงของคนทุกวัย  ความสะดวกและความงาม เห็นพื้นที่ศิลปะเกลื่อนเมือง  ทั้งสถานีรถMRT  ทั้งอาคารสถานที่  กำแพง ไม่เว้นแม้แต่ท่อระบายน้ำ   เห็นพิพิธภัณฑ์  โรงละคร แกลอรี่มากมาย  ในทุกเมือง  สิ่งเหล่านี้มีอยู่  แสดงว่าต้องมีผู้ชม       กลับมาไต้หวันครั้งนี้  12 วัน ในฐานะนักเรียนรู้ คราวนี้ได้เจาะลึกได้พูดคุยกับผู้อยู่เบื้องหลังสิ่งที่เห็นครั้งก่อน      ทำไมที่นี่มีพื้นที่ศิลปะอยู่ทั่วไป  ทำไมมีโรงละคร มีพิพิธภัณฑ์ มีแกลอรี่มากมาย  มีสิ่งเหล่านี้อยู่แสดงว่าต้องมีผู้ชม เพราะถ้าไม่มีผู้เสพศิลป์แล้ว ...

การเล่นในเด็กปฐมวันถือเป็นเรื่องสำคัญมากกับพัฒนาการของเด็ก แม้จะเป็นการเล่นแต่กลับไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลย การเล่นช่วยส่งเสริมพัฒนาการของเด็ก ‘ทุกด้าน’ ในการเจริญเติบโต ไม่ว่าจะเป็นด้านร่างกาย ด้านปัญญา ด้านทักษะ และด้านสังคม ถ้าหากชั่วโมงการเล่นของเด็กตอนที่อยู่ในช่วงปฐมวัยไม่มากพอ พัฒนาการของเด็กจะไม่แข็งแรงและส่งผลให้กลายเป็นเด็กที่มีพัฒนาการช้า เกิดปัญหาตามมากับการเรียนรู้ของเด็กเอง การดูแลในครอบครัว และการอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคม ส่งผลต่อไปกันเป็นลูกโซ่ และการเล่นของเด็กก็ควรปล่อยให้เขาเล่นอย่างอิสระ ผู้ใหญ่ไม่จำเป็นต้องสอนเด็กว่าอะไรเล่นอย่างไร เขาสามารถหาวิธีเล่นได้สารพัดตามจินตนาการที่มากล้น เมื่อผู้ใหญ่เข้าไปบอกจะเป็นการกำหนด ขีดเส้นกรอบขึ้นมา ทำให้จินตนาการของเด็กคนนั้นถูกหยุดยั้งไว้ ส่งผลให้เด็กติดนิสัยไม่คิดอะไรด้วยตัวเองตามมา ถ้าเราปล่อยให้เด็กเรียนรู้ด้วยตัวเองได้มากที่สุดเท่าไหร่ เด็กจะเติบโตมาเป็นคนที่แข็งแกร่งมากเท่านั้น   วันที่ 21-22 กันยายน 2562 พบลานเล่นสนุกๆส่งเสริมการเรียนรู้ ที่ลานศูนย์การค้า MBK กทม.โดยกลุ่มไม้ขีดไฟร่วมกับภาคีส่งเสริมการเล่น และ สสส.

ถ้าเรามุ่งมั่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง  จนกลายเป็นความหมกมุ่นได้แล้ว  โลกมักจะเหวี่ยงสิ่งนั้นมาให้เราพบเจอในที่สุด……. คุณเชื่อสิ่งนี้มั๊ย ?? งั้นลองมาทำความรู้จักกับผู้ชายคนนี้ดู   นอร์ธ-ชลันธร  ภู่เจริญ ผู้ที่เพิ่งออกเดินทางสู่ประเทศจีน ประเทศแรกใน  40 กว่าประเทศ ที่เป็นจุดเริ่มต้นในการทำตามฝัน “เดินทางรอบโลก” ของเขา จะมาบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์การทำงานเพื่อสังคมโดยเป็นอาสาสมัครกับกลุ่มไม้ขีดไฟ  กับความฝันที่จะเดินทางรอบโลกของเขา ทำไมถึงมาทำงานจิตอาสา เพราะคิดว่าตัวเองชีวิตไม่ได้มีปัญหาอะไร  ครอบครัวของเราก็ดี  เราไม่ได้ต้องการอะไรที่จะมอบให้กับตัวเองแต่อยากจะมอบให้กับคนอื่นที่เขายังต้องการบางสิ่งบางอย่างเพิ่มเติมในชีวิต  เราอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยเขาได้บ้างครั้งแรกจึงลองไปค่ายอาสาของมหาวิทยาลัย  เราคิดว่าทุกคนควรต้องผ่านประสบการณ์ตรงนี้จึงอยากลองเข้าไปเรียนรู้  ลองเข้าไปใช้ชีวิตตรงนั้นดูเป็นบททดสอบของชีวิตที่ได้เข้าไปคลุกคลีกับความลำบาก  ได้เรียนรู้ได้เจออุปสรรค์ที่เราคิดว่ามันยากที่เราจะได้เจอ  พอลองมาทำดูได้ไปเจอชุมชนที่ยังไม่มีไฟฟ้าใช้  ที่ที่ยังไม่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ต  ที่ที่เรารู้สึกว่ามันยากมากที่จะหาได้ในปัจจุบัน  วิถีชีวิตที่เหมือนย้อนกลับไปเมื่อ 50 ปี 60 ปีก่อน  ทำให้เรารู้ว่าเขาลำบากกว่าเรามาก  ทุกอย่างเราสบายแต่เขาอยู่บนดอย  บนภูเขา เดินทางก็ลำบาก ไม่มีน้ำประปาที่สะอาดหรือสะดวกแบบเรา เขาต้องขุดน้ำบาดาลใช้ บางบ้านมีโทรศัพท์ใช้แต่ก็ต้องไปหาสัญญาณที่ไหนสักแห่ง   มาเป็นอาสาสมัครที่กลุ่มไม้ขีดไฟได้อย่างไร ตอนแรกได้รับการติดต่อมาจากพี่กุ๋ย  ซึ่งเป็นรุ่นพี่ชมรมค่ายอาสา มร. (ค่ายอาสาพัฒนาชนบทของมหาวิทยาลัยรามคำแหง)  เราเลยมาลองทำที่นี่ดูก็รู้สึกว่างานจิตอาสาที่เคยทำตอนอยู่มหาลัยกับตอนมาทำที่กลุ่มไม้ขีดไฟมันคล้าย ๆ กันเป็นการให้เหมือนกัน  แต่คนละแบบ  ซึ่งวิธีการให้เราสามารถให้ได้หลายรูปแบบ  แล้วแต่ว่าเราจะดีไซน์การให้ของเรายังไง   หลังจากที่มาเป็นอาสาสมัครทำให้เราเปลี่ยนความคิดอะไรมั้ย มันทำให้เราเข้าใจคนมากขึ้น  เพราะเราเกิดมาในยุคที่มีพร้อมหมดแล้ว  แต่เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสตรงนั้น  สัมผัสสิ่งที่เราไม่เคยเจอ  จากตอนแรกที่เราเข้าไปเพื่อช่วยพัฒนาชุมชน  สร้างอาคาร สร้างห้องสมุด เราคิดว่าเราเข้าไปให้เขา  แต่เรากลับพบว่าเราได้อะไรมากมายเลยจากเขาเช่นกัน ได้เรียนรู้ชีวิตที่เราไม่เคยรู้ในอีกรูปแบบหนึ่ง  ทำให้เราเข้าใจว่ามันยากลำบากยังไงกับการที่ไม่มีถนนหนทางที่สะดวก  การสัญจรต้องใช้วิธีการเดินเป็นส่วนใหญ่ ...