ถ้าเรามุ่งมั่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จนกลายเป็นความหมกมุ่นได้แล้ว โลกมักจะเหวี่ยงสิ่งนั้นมาให้เราพบเจอในที่สุด……. คุณเชื่อสิ่งนี้มั๊ย ?? งั้นลองมาทำความรู้จักกับผู้ชายคนนี้ดู นอร์ธ-ชลันธร ภู่เจริญ ผู้ที่เพิ่งออกเดินทางสู่ประเทศจีน ประเทศแรกใน 40 กว่าประเทศ ที่เป็นจุดเริ่มต้นในการทำตามฝัน “เดินทางรอบโลก” ของเขา จะมาบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์การทำงานเพื่อสังคมโดยเป็นอาสาสมัครกับกลุ่มไม้ขีดไฟ กับความฝันที่จะเดินทางรอบโลกของเขา ทำไมถึงมาทำงานจิตอาสา เพราะคิดว่าตัวเองชีวิตไม่ได้มีปัญหาอะไร ครอบครัวของเราก็ดี เราไม่ได้ต้องการอะไรที่จะมอบให้กับตัวเองแต่อยากจะมอบให้กับคนอื่นที่เขายังต้องการบางสิ่งบางอย่างเพิ่มเติมในชีวิต เราอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยเขาได้บ้างครั้งแรกจึงลองไปค่ายอาสาของมหาวิทยาลัย เราคิดว่าทุกคนควรต้องผ่านประสบการณ์ตรงนี้จึงอยากลองเข้าไปเรียนรู้ ลองเข้าไปใช้ชีวิตตรงนั้นดูเป็นบททดสอบของชีวิตที่ได้เข้าไปคลุกคลีกับความลำบาก ได้เรียนรู้ได้เจออุปสรรค์ที่เราคิดว่ามันยากที่เราจะได้เจอ พอลองมาทำดูได้ไปเจอชุมชนที่ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ที่ที่ยังไม่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ต ที่ที่เรารู้สึกว่ามันยากมากที่จะหาได้ในปัจจุบัน วิถีชีวิตที่เหมือนย้อนกลับไปเมื่อ 50 ปี 60 ปีก่อน ทำให้เรารู้ว่าเขาลำบากกว่าเรามาก ทุกอย่างเราสบายแต่เขาอยู่บนดอย บนภูเขา เดินทางก็ลำบาก ไม่มีน้ำประปาที่สะอาดหรือสะดวกแบบเรา เขาต้องขุดน้ำบาดาลใช้ บางบ้านมีโทรศัพท์ใช้แต่ก็ต้องไปหาสัญญาณที่ไหนสักแห่ง มาเป็นอาสาสมัครที่กลุ่มไม้ขีดไฟได้อย่างไร ตอนแรกได้รับการติดต่อมาจากพี่กุ๋ย ซึ่งเป็นรุ่นพี่ชมรมค่ายอาสา มร. (ค่ายอาสาพัฒนาชนบทของมหาวิทยาลัยรามคำแหง) เราเลยมาลองทำที่นี่ดูก็รู้สึกว่างานจิตอาสาที่เคยทำตอนอยู่มหาลัยกับตอนมาทำที่กลุ่มไม้ขีดไฟมันคล้าย ๆ กันเป็นการให้เหมือนกัน แต่คนละแบบ ซึ่งวิธีการให้เราสามารถให้ได้หลายรูปแบบ แล้วแต่ว่าเราจะดีไซน์การให้ของเรายังไง หลังจากที่มาเป็นอาสาสมัครทำให้เราเปลี่ยนความคิดอะไรมั้ย มันทำให้เราเข้าใจคนมากขึ้น เพราะเราเกิดมาในยุคที่มีพร้อมหมดแล้ว แต่เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสตรงนั้น สัมผัสสิ่งที่เราไม่เคยเจอ จากตอนแรกที่เราเข้าไปเพื่อช่วยพัฒนาชุมชน สร้างอาคาร สร้างห้องสมุด เราคิดว่าเราเข้าไปให้เขา แต่เรากลับพบว่าเราได้อะไรมากมายเลยจากเขาเช่นกัน ได้เรียนรู้ชีวิตที่เราไม่เคยรู้ในอีกรูปแบบหนึ่ง ทำให้เราเข้าใจว่ามันยากลำบากยังไงกับการที่ไม่มีถนนหนทางที่สะดวก การสัญจรต้องใช้วิธีการเดินเป็นส่วนใหญ่ ...
