เมื่อกลุ่มไม้ขีดไฟ พาลูกเป็ดออกเดินทางสู่ต่างประเทศ

การเดินทางจะทำให้คนเติบโต ทัวร์ลูกเป็ดจึงเกิดขึ้น เพราะเราอยากอาสา พาเด็กๆไปเรียนรู้จากการเดินทาง เราอยากให้เด็กได้ใช้ชีวิต ได้สั่งข้าวกินเอง ได้ใช้ภาษาอังกฤษ และเรียนรู้กับคนท้องถิ่น เมื่อคุณพ่อคุณแม่ไว้วางใจเรา ความสนุกก็เริ่มขึ้น

ข้อเขียนนี้ เก็บตกการเดินทางจาก คุณเก่งกลุ่มใบไม้ ที่อาสา มาสบทบ ทดลองเป็นพ่อเป็ด พร้อมเก็บภาพงามๆมาฝาก ไปชมกัน ว่าเด็กเรียนรู้อะไรจากการเดินทาง ไปอ่านกันเลย

_______________________________________________

เด็กๆควรมีโอกาสได้เดินทาง เดินทางเพื่อเรียนรู้ เดินทางเพื่อไปเห็น เพื่อสัมผัสตรง เดินทางเพื่อค้นพบความชอบและไม่ชอบ เดินทางเพื่อค้นพบความใช่และไม่ใช่ เดินทางเรียนรู้เพื่อเข้าใจในตนเองและผู้อื่น เดินทางเพื่อสะสมตัวเลือกให้คำตอบของตัวเองในอนาคต

เมื่อเดือนกรกฎาคม มีโอกาสร่วมขบวนกับกลุ่มไม้ขีดไฟ ชวนเด็กๆและครอบครัว เดินทางเรียนรู้เมืองมรดกโลกอย่างปีนัง มาเลเซียร์ ในรูปแบบของทัวร์ลูกเป็ด(ตั้งชื่อกันเอง)

โดยเน้นให้เด็กๆได้ท่องโลกกว้าง ได้สื่อสาร ได้ใช้ภาษาอังกฤษ ได้สั่งอาหารทานเอง ได้ตัดสินใจทำในหลายๆสิ่ง ฯลฯ มีทั้งเด็กๆที่มาคนเดียว ไม่มีพ่อแม่มาด้วย ส่วนที่พ่อแม่มาด้วยพวกเราก็จัดกระบวนการเรียนรู้ของคุณพ่อคุณแม่แยกไว้ เพื่อดันศักยภาพให้ลูกเป็ดน้อยให้ออกมามากที่สุด

บางช่วงของทริป ผมและลูกเป็ด(เด็กๆ) ชวนกันเดินสำรวจเมืองเล็กๆที่เต็มไปด้วยงานศิลปะอย่างปีนัง โดยมีแผนที่เดินเมือง(มีแจกทั่วไปตามที่พัก) ทุกครั้งที่ถึงทางแยก ผมจะถามเด็กๆเสมอว่า “ไปทางไหนกันดี” และสิ่งที่จะตามมาคือการชวนกันเปิดแผนที่ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า จนเข้าใจทิศ เข้าใจทาง พากันไปจนถึงเข้าใจว่า “ที่ๆแต่ละคนอยากไปอยู่ตรงไหน” เด็กๆเริ่มเก่งแผนที่ รู้ว่าเลี้ยวซ้ายจะไปเจออะไร เลี้ยวขวาจะไปเจออะไร การตามล่างานศิลปะเหล้กดัด งานเพ็นท์ และแลนด์มาร์คสำคัญของเมือง จึงทำให้ช่วงเวลาเดินทางสนุกสนานตั้งแต่เริ่มจนจบ และโชคดีอีกอย่างคือพบว่าเด็กๆในกลุ่มผมเกือบทุกคน ชอบแมวและชอบถ่ายรูป จึงพากันมองหาแมว แข่งกันค้น แข่งกันพบ แมวจริง แมวดำ แมวหลือง แมวเพ็นท์ แมวศิลปะ แมวตามป้ายต่างๆ (ช่วยสลายความกังวลระหว่างผมกับเด็กๆไปได้มาก 5555)

ช่วงหนึ่งของทริปเราให้เด็กๆเข้าพิพิธภัณฑ์ เพราะเชื่อว่าการ setup สถานที่ในรูปแบบพิพิธภัณฑ์ ต่างๆ ที่มีหลากหลายในเมืองปีนัง ก็กระตุ้นความสนใจ และสร้างการเรียนรู้ที่สร้างสรรค์ให้เด็กๆได้เป็นอย่างดี แต่ด้วยตัวเลือกที่มาก ก่อนจะเริ่มเดิน เราทุกคนจึง “ต้องเลือก” ผมชอบสภาวะตอนนั้นมาก เป็น 15 นาที ที่เด็กๆได้แสดงความต้องการ หนูอยากไปอันนั้น ผมอยากไปอันนี้ หนูก็อยากไปอันนี้ด้วย อันนั้นก็เสียดาย ทีมจัดจึงต้องยกหน้าที่ในการ “ตัดสินใจเลือก” ว่าจะไปอันไหน และจะต้องตัดอันไหนทิ้ง <<< มันอาจดูไม่มีอะไร แต่เด็กอายุไม่กี่ขวบ ได้หารือกันในหมู่เพื่อนยี่สิบคน เพื่อหาข้อตกลง และตัดสินใจเลือกได้ ผมว่าอันนี้ สร้างความเข้าใจโลกได้มากนะฮ่าๆ

ความจริงยังมีเรื่องราวความน่ารักในการเดินทางเรียนรู้ของทัวร์ลูกเป็ดอีกมาก แต่บางอย่างก็เล่าไว้เป็นภาพในอัลบั้มแล้ว

ยืนยันอีกครั้ง ว่าสนับสนุนให้ทุกคนได้ออกเดินทางบ้าง เพื่อเข้าใจโลก-เข้าใจตัวเอง

ขอบคุณพี่กุ๋ยพี่เอ กลุ่มไม้ขีดไฟ ที่ชวนไปสนุก ขอบคุณทีมงาน ผู้ปกครอง และเด็กๆแก๊งค์ทัวร์ลูกเป็ดทุกคน ^___^

—————-