เมื่อเราชวนนักอยากเขียน ตระเวณไปรอบๆเขาใหญ่ พาไปรู้จักเพื่อนพี่น้องของเรา เพื่อให้เขาช่วยเล่าเรื่องของพวกเรา ในนามของคนแปลกหน้า ช่วยแนะนำเราให้คนทั่วไปได้รู้จัก ในแบบของแต่ละคน จึงเกิดเรื่องเล่า ตามมามากมาย
พื้นที่เรียนรู้สวนปู่สม
ห้องเรียนต้นกล้วย
นกทำให้ฉันเปลี่ยนไป
How to ดูนก
เล่าเรื่องนกที่บ้านสวนมีกิน
สวนไฟฝัน (กลุ่มไม้ขีดไฟ)เขามีไรกัน?
ร้านค่าเฟ่ ที่ไม่ได้ขายแค่รสชาติของน้ำ
กิจกรรมธรรมชาติ ที่ The Tropical ECO Cafe’
ทลายกำแพงห้องเรียน กับ 5 พื้นที่เรียนรู้รอบเขาใหญ่
แนะนำนักอยากเขียนที่อาสามาร่วมเดินทางด้วยกัน
จันทรัสม์ จันทรทิพรักษ์ (นุ๊ก) สถาปนิกชุมชน ทำงานด้านกระบวนการมีส่วนร่วม เชื่อในกระบวนการเรียนรู้ผ่านการเดินทาง ผู้คน งานคราฟ อาหาร และบทสนทนาดี ๆ
กะห์ ดอกไม้ยิ้มมาไกลจากยะลา ดั้นด้นไปเรียนครูถึงยอร์คจาการ์ตา กะห์เป็นสาวมุสลิมชิคๆ มั่นใจ เดินทางและเห็นโลกกว้างมามากมาย ครูแบบกะห์เป็นครูที่เราอยากเห็น ช่างดีงามมากที่เธอบอกว่าเธอเป็นครูที่สอนอยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ บ้านของเธอ
อังคาร สาวน้อยที่ไม่ได้เกิดวันอังคารและยิ่งไม่ได้มาจากดาวอังคาร เด็กสาวช่างคิดที่เรียนโฮมสคูลจากขอนแก่น ผู้เดินธรรมยาตราที่สุคะโตมาตั้งแต่หกขวบ กล้าพูด กล้าแสดงความเห็น และเป็นความเห็นที่ต้องหยุดฟัง พร้อมกับตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ตอนอายุเท่านี้เราเป็นยังไงนะ?”
ป่าน ศิลปินสาวจากเมืองเลย น้องเรียนปี1ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น กำลังมีผลงานนิทรรศการครั้งแรกของตัวเองชื่อ”แอบME” ที่เล่าเรื่องการศึกษาของคนแอบมีของ เป็นน้องสุดเจ๋งที่เชื่อว่านักเรียนที่ไม่ได้มีรูปแปะรางวัลที่รั้วโรงเรียนนั้นก็เจ๋งอยู่นะ
กิฟ สาวแพทย์แผนไทย จากกลุ่มรักษ์เขาชะเมาระยอง ผู้ที่เติบโตมากับชุมชนที่เชื่อมั่นและมุ่งมั่นที่จะรักษาภูมิปัญญาของคนเฒ่าคนแก่ ในด้านสมุนไพรที่ส่งต่อมารุ่นต่อรุ่น สาวผู้มาพร้อมรอยยิ้มและความใจเย็น ที่สามารถนั่งยิ้มอยู่ในวงได้ตั้งแต่วงคุยยันวงเมาของพี่ๆ
ประโยคนิ่งๆที่นานๆปล่อยออกมาทีของเธอ ทำคนฟังล้มคว่ำเอาง่ายๆ
แมนเมืองนนท์ ชายผู้รักการเดินทาง ทำสวน ปลูกต้นไม้และเดินป่า เป็นพ่อค้าผลไม้สายธรรมชาติที่หน้าโหดแต่โหมดมุ้งมิ้งเยอะมาก แมนเป็นผู้มาพร้อมคำถาม คำถามของแมนสะท้อนวิธีคิดดีของเขาเสมอ มีโอกาสก็จะเล่าเรื่อยๆถึงเรื่องราวของแมน แม้ว่าแมนจะไม่อยากให้เล่าก็ตาม
ฟังแต่ละคนแนะนำตัวแล้วก็ทึ่งและชื่นชมในคนจัดกิจกรรมครั้งนี้ การสรรหาเพื่อนร่วมทริปก็เหมือนกับการปรุงอาหาร แต่ละคนก็จะมีความจี๊ดจ๊าดของตัวเองเสมือนวัตถุดิบชั้นดี ที่ช่วยส่งเสริมให้อาหารมื้อนั้นๆอร่อยจัดจ้านมากขึ้น